آکادمی و موسسه علمی پژوهشی ابن سینا

نیازهای دانشجو

قبل از اینکه به یافتن استاد راهنمای مناسب بپردازیم، لازم است به این موضوع توجه کنیم که دانشجویان از این رابطه چه می خواهند و چه نیازی دارند. تنبام، کراسباس و گلینر (2001) به نظرسنجی از دانشجویان دانشگاه کالیفرنیا پرداخته و به این نتیجه رسیدند که دانشجویان انتظار دریافت سه نوع کمک ایده آل در انجام رساله دکتری و ارشد خود را از اساتید راهنمای خود دارند: کمک روانی-اجتماعی، ابزاری و شبکه سازی. من به فهرست آنها نیاز به کمک مالی را هم اضافه می کنم. از نظر تنبام و همکاران (2001) اساتید با ابراز همدلی در مورد نگرانی ها و احساسات دانشجویان، نیاز روانی اجتماعی آنها را تامین می کنند. این اساتید راهنما به دانشجویان اجازه می دهند و آنها را تشویق می کند در رابطه با دغدغه ها و احساساتی که در مورد مهارت ها و شایستگی ها و توانایی های تحصیلی خود دارند صحبت کنند. همچنین دانشجویان را تشویق می کنند آزادانه در مورد اضطراب ها، ترس ها و نگرانی های شخصی که مانع آنها می شوند صحبت کنند و با گشاده رویی داستان زندگی خود را در مورد اینکه چگونه از عهده موانع مشابه برآمدند روایت می کنند. لاکالا (2012) در روایت خود جهت وصف کار دکترای خود نشان داده است که استاد راهنمای او چگونه به او از نظر روانی اجتماعی کمک کرد. وی چنین می نویسد،
وقتی لازم بود بازخوردی در مورد تغییرات مورد نیاز به من بدهد به احساسات من توجه می کرد ..... او با احتیاط و بصیرت واکنش های هیجانی را که ممکن بود در مراحل مختلف بروز یابند پیش بینی می کرد. در طول این فرآیند، یاد گرفتم که احساس ناتوانی و آسیب احساساتی اجتناب ناپذیر هستند.

اساتید راهنما وقتی به دانشجویان برای بهبود مهارت های صفر تا صد نوشتن پایان نامه کمک می کنند، وقتی به سازمان دهی و ارائه کنفرانس کمک کرده و به بررسی گزینه های شغلی می پردازند، کمک ابزاری ارائه می کنند. اساتید راهنما می توانند به دانشجویان خود کمک کنند بهترین مجله را برای انتشار مقالات خود شناسایی کرده و در مورد نحوه نگارش و ارسال مقاله جهت انتشار آنها را راهنمایی کنند. کمک شبکه سازی شامل معرفی دانشجویان به سایر پژوهشگران آن حوزه است. همچنین کمک شبکه سازی شامل نگارش معرفی نامه برای مشاغل و کمک هزینه ها است. اساتید راهنما می توانند در تصمیم های دپارتمان در مورد دستیار آموزش و پژوهش از دانشجویان خود جانبداری کرده و سایر روش های حمایت مالی را در اختیار آنها قرار دهند. اغلب آنها هزینه های سفر را پرداخت می کنند که در این صورت دانشجویان می توانند در کنفرانس ها شرکت کرده و با سایر پژوهشگران شبکه تشکیل دهند.
اینکه از خود آنها بپرسیم از استاد راهنمای خود چه می خواهند و چه نیازی دارند و سپس مناسب ترین استاد را انتخاب کنیم، بهترین روش برای تامین نیازها بوده و مانع از ناکامی های آتی ناشی از انتخاب استاد راهنمای نامناسب می شود. به عنوان مثال، دانشجویان باید بدانند چه چیزی برای آنها دارای بیشترین اهمیت است: حمایت شخصی یا شایستگی حرفه ای. منظور این نیست که استاد راهنمای حامی نمی تواند در رشته خود متخصص باشد و یا استاد راهنمای دارای شایستگی حرفه ای نمی تواند حامی باشد. با این حال برای اینکه فرد پژوهشگری برتر باشد به زمان فشرده نیاز دارد و پاداش ها معمولا شامل سفر جهت حضور در کنفرانس ها و سخنرانی است. این امر مستلزم انجام پژوهش است و زمان استاد راهنما محدود است. دانشجویانی که به میزان بالایی از حمایت روانی اجتماعی نیاز دارند، نباید اساتیدی را انتخاب کنند که برای حمایت شبکه سازی مناسب تر هستند. در مقابل، دانشجویانی که شدیدا مشتاق چاپ و انتشار مطالعات خود هستند یا افرادی که رویای موقعیت شغلی در دانشگاه ها را در سر می پرورانند، بهتر است تحت راهنمایی پژوهشگران فعال باشند.
در شرایط ایده آل اساتید راهنما باید دارای مهارت های موردنیاز برای تامین هر سه نیاز باشند، اما تجربه پژوهش و تجربه شخصی مرا به این نتیجه رسانده است که اساتید معمولا در یکی از این سه حوزه عالی هستند. برخی از آنها حمایت هیجانی و حمایت آکادمیک در مشاوره صفر تا صد نوشتن پایان نامه را مسئولیت خود نمی دانند. جیمز و بالدوین (1999) هشدار داده اند که اتخاذ نقش مشاور بسیار خسته کننده و خطرناک است. آنها بر این باور هستند که اساتید راهنما و دانشجویان باید رابطه حرفه ای بین خود را حفظ کنند. دانشجویان باید در مورد انتظارات و نیازهایی مشورتی و راهنمایی خود صریح و منطقی باشند. برخی دانشجویان خواستار روابط نزدیک و صمیمی با استاد راهنما هستند. برخی ترجیح می دهند به صورت مستقل کار کنند.
دانشجویانی که در دانشگاه های مربوط به کشورها یا فرهنگ های متفاوت از کشور و فرهنگ خود تحصیل می کنند نیازهای بیشتری نسبت به سایر همکلاسی های خود دارند. این موضوع به طور ویژه در مورد دانشجویانی صادق است که پایان نامه خود را به زبان دوم می نویسند. این دانشجویان در حوزه نگارش به کمکِ ابزاری بیشتر، مخصوصا تحلیل انتقادی و استدلال نیاز دارند. ممکن است قراردادها و کنوانسیون های تحصیلات دانشگاهی متفاوت از مقاطع قبلی در کشور خود باشند. حتی در مفهوم دانشجوی خوب بودن تفاوت های گسترده ای وجود دارد. افرادی که در این شرایط قرار دارند به احتمال زیاد نمی دانند چگونه باید به بررسی ساختارهای دانشگاه خود پرداخته و بدانند که دانشجو بودن در این محیط جدید امری کاملا متفاوت از آن چیزی است که با آن آشنا هستند. ممکن است فرضیه هایی که در مورد نقش های دانشجو و استاد دارند کاملا در تضاد با محیط یادگیری جدید باشد (زو، جیندال-اسنپف تاپینگ و تودمن، 2008). به عنوان مثال دانشجویانی که از سایر قاره ها در دانشگاه های آمریکای شمالی تحصیل می کنند ممکن است در کمال تعجب به این نتیجه برسند که از آنها انتظار می رود در طول کلاس فعالانه در گفتگوها شرکت کنند نه اینکه صرفا به سخنرانی استاد گوش کنند. اغلب این دانشجویان هزینه ها و شهریه های بالایی پرداخت می کنند و برای اینکه موفق شوند شدیدا تحت فشار قرار دارند. افزون بر این، دانشجویان دور از وطن و دور از خانه احساس انزوا کرده و فاقد شبکه های اجتماعی هستند. اغلب آنها به استاد راهنمای خود به عنوان تنها منبع حمایتی خود رجوع می کنند.

در صورت داشتن هرگونه سوال و یا نیاز به ماوره در زمینه صفر تا صد نوشتن پایان نامه با ما در ارتباط باشید.